This blog post will be written in Dutch. It is a book review for a fiction book I recently finished. Unfortunately the book is not translated into English but you can read a review in English if you’re interested (or let Google translate take a stab at this blog post).
* * * * * * *
De laatste drie weken heb ik een boek uitgelezen, een boek met de titel “Eilandgasten” bij Vonne van der Meer. Het gaat over verschillende mensen die een vakantiehuis in Vlieland huren tijdens een zomervakantie. In totale zijn er zes korte verhalen. Eigenlijk wilde ik dit bibliotheekboek snel lezen en in een leentermijn terugbrengen. Het was net niet gelukt. Ik heb het op vrijdagavond uitgelezen maar ik moest het op vrijdag ook terugbrengen (dus ik heb de leentermijn verlengd).
Het boek begint met een introductie over het vakantiehuis (met de naam “Duinroos”). In deze introductie is het perspectief van een schoonmaakster, een vrouw die Duinroos (en andere vakantiehuisjes) schoon maakt. Daar hoeft geen dialoog bij; zij is alleen als zij het huisje voorbereidt voor de eerste gasten. Dit geeft de introductie een rustig begin, wat bij een eilandvakantie hoort. Hoewel de schoonmaakster het probeert kan zij niet zien wat er gebeurt. “Soms zou ik willen dat ik dit huis niet alleen schoonhield, maar dat mijn armen de muren waren, mijn ogen de ramen. Dat ik kon zien en horen wat Duinroos meemaakt.” Als zij tussen gasten Duinroos schoonmaakt, vindt ze wat macaroni op de trappen. Ze vindt het vervelend – wie denkt dat de keuken boven ligt? – maar ze was niet erbij om het antwoord te weten. Maar de lezer wel.
Wat ik bijzonder aan het boek vindt is de connectie tussen de huurders hoewel ze nooit op de zelfde tijd het huis gehuurd hebben. De connectie is gemaakt tussen kleine, alledaagse objecten net als een gastenboek, een veertje, en een tak. Of een gast die een halflege fles met augurken in de koelkast laat liggen. “Het gaf hem een prettig gevoel de onbekende die na hem kwamen een plezier te doen.” En dat komt wel terug, maar niet naar zijn wens. Het allerbelangrijkste object is het gastenboek. Heb je ooit door een gastenboek gekeken om te zien welke personen ook hier waren? Een beetje nieuwsgierigheid naar het verleden?
Dit boek was een rustig, kort boek (het was maar 205 pagina’s) dat wel echt spannend was. Het was geweldig om te raden hoe het gastenboek een rol bij dit verhaal speelt, of hoe het veertje terug komt, enzovoort. Hoewel mensen met problemen naar het eiland komen, is Duinroos een plek om hun probleem uit te werken. Zoals Sanne in het gastenboek schrijft: “All shall be well.”
Life in the Hague 